Get a life!

Als de kaders zo scherp en duidelijk zijn (regels, afspraken, politiek, wet, macht) moet met creativiteit weer ruimte gezocht en oplossingen gevonden worden. Dan moeten we weer terug naar het midden, waar geloof is in liefde, gerechtigheid, gelijkheid, zorgen en delen. Het hoofd en het gevoel moeten weer samenkomen. In een discussie/debat moet je keuzes maken, je bent voor of tegen, het is zwart of wit. Contrast maken met een boodschap. Het is lastig verder kijken naar wat er tussen de regels staat, maar daar zijn de overeenkomsten.

In het midden de twee geestelijk leiders die hand in hand gaan.
Naast de katholieke kerk staan twee mannen die voor de liefde kiezen. Een oude vrouw naast een jong meisje, dat de hele wereld heeft. Een donkere zwangere vrouw die haar kind in leven moet houden. Ze houd haar hand op haar buik om vast te houden aan het leven.
Aan de andere kant van de twee leiders, staan twee vrouwen, de blanke vrouw die de imam een hand geeft, minimaal gekleed. Daarnaast een vrouw die haar boerka draagt een groter contrast met de oermoeder of de vrouw uit Afrika bestaat er niet. Invalide mensen die ruimte innemen en een verzorger die nodig is op alle plekken van de wereld, ook het kind soldaat, dat onthecht van zijn moeder aan het begin van zijn leven een einde kan maken aan een ander leven.
Het sprookje van samenhorigheid en het geloof van samen komen we er wel uit, begint bij de oermoeder en het eindigt bij de moeder die zonder discussie het leven steeds opnieuw een kans geeft!